‘Απιαστη Γνώση

Εσένα ελιά αψεγάδιαστη,

Κλειδωκράτωρα της γνώσης,

Σε θέλουν τα μικρά πουλιά,

Απ’το χάος να τα γλιτώσεις.

Οι ρίζες σου- φιλόσοφοι, ποιητές και καλλιτέχνες,

Ο κορμός σου- δάσκαλοι, καθηγητές και πέννες,

Τα κλαδιά σου- εστία που τραγουδούν σπουργίτια,

Οι καρποί σου- μελωδία που γεμίζει και ερείπια.

Το ιερό όμως το λάδι σου, δεν το’ χουνε όλα,

Ταξιδεύουν τρικυμίες, θύελλες εδώ και τόσα χρόνια,

Γλάροι, αετοί, χελιδόνια και κοτσίφια,

Σε θέλουνε μου λένε- να μάθουν την αλήθεια.

Από τη μαθήτρια του ΙΒ1, Ελένη Παρασκευή Μέξη