Οι μαθητές του Γ΄Β1, με αφορμή το κείμενο της Μαρίας Ιορδανίδου «Στην εποχή του τσιμέντου και της πολυκατοικίας» και το ποίημα του Ν.Α. Ασλάνογλου «Αθήνα», τοποθετούνται ως προς τη ζωή στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις.
Η ζωή στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις: Ανάμεσα στη γκρίζα πραγματικότητα και τη μαγεία
Αθήνα, όπως όλες οι σύγχρονες μεγαλουπόλεις, αποτελεί έναν ζωντανό οργανισμό που εξελίσσεται διαρκώς και προσπαθεί να νικήσει τη φθορά και να επιβάλει την ομορφιά. Οι πολυκατοικίες, στενά χτισμένες η μία δίπλα στην άλλη, αλλά και οι γεμάτοι αυτοκίνητα δρόμοι της, δημιουργούν ένα σκηνικό γκρίζο και ασφυκτικό. Όμως πίσω από αυτές τις άσχημες εικόνες των σύγχρονων μεγαλουπόλεων, υπάρχουν στοιχεία ομορφιάς που μπορούν να κάνουν την πόλη μαγική και ζωντανή.
Το ποίημα του Ν.Α. Ασλάνογλου αποτυπώνει αυτή την αντίθεση: το κενό των εγκαταλελειμμένων χώρων, αλλά και την ενέργεια που εξακολουθεί να υπάρχει στα στενά της πόλης. Το πρωινό βρίσκει άδειες τις καρέκλες των καφενείων να περιμένουν τους πρώτους επισκέπτες, ενώ το φως πέφτει πάνω στις πολυκατοικίες που πίσω από τους γκρίζους τοίχους κρύβουν ανθρώπινες ιστορίες. Κατανοούμε ότι ο αστικός ιστός μπορεί να είναι απρόσωπος και γκρίζος, αλλά την ίδια στιγμή είναι και ανθρώπινος και προσφέρει δυνατότητες απόλαυσης και ομορφιάς στους κατοίκους.
Στην Αθήνα, με την πολυκοσμία και τους συνεχείς θορύβους, ο αττικός ουρανός προσπαθεί να προσφέρει τη γαλήνη του στους κατοίκους και το φως του ηλιοβασιλέματος λούζει τα γκρίζα κτήρια με χρυσαφένιες αποχρώσεις. Το βράδυ, το φεγγάρι ξεπροβάλει πίσω από τις πολυκατοικίες ρίχνοντας το φως του στα μπαλκόνια και στα παράθυρα. Επίσης, τα έργα τέχνης που κοσμούν την πόλη, προσφέρουν και αυτά την ομορφιά τους στους κατοίκους, απομακρύνοντας τα βλέμματα από την ασχήμια της καθημερινότητας.
Είναι προφανές ότι η ζωή στην Αθήνα, όπως και σε όλες τις σύγχρονες μεγαλουπόλεις, είναι μία διαρκής αντίθεση ανάμεσα στην γκρίζα καθημερινότητα και στη μαγεία. Είναι στο χέρι μας να ανακαλύψουμε τη μαγεία και μέσα από τις δράσεις και τον τρόπο ζωής μας να την κάνουμε να κυριαρχήσει!
Γεωργίου Μάξιμος
Ζώντας στη σύγχρονη Μεγαλούπολη: από τη μεταμόρφωση της πόλης στην αναζήτηση της ανθρωπιάς
Οι μεγαλουπόλεις, και ιδιαίτερα η Αθήνα, είναι ζωντανοί οργανισμοί που πάλλονται στον ρυθμό της καθημερινότητας. Κάποτε, οι δρόμοι της έσφυζαν από μικρά σπιτάκια με αυλές γεμάτες λεμονιές, από παιδιά που έπαιζαν ανέμελα και από γείτονες που μιλούσαν από τα μπαλκόνια. Σήμερα, η πόλη είναι μια θάλασσα από τσιμέντο, όπου οι ουρανοξύστες των πολυκατοικιών υψώνονται σαν ψυχροί γίγαντες, κλείνοντας τον ουρανό και σφραγίζοντας τη μαγεία του παρελθόντος.
Η αστική εξάπλωση και η ανεξέλεγκτη δόμηση άλλαξαν ανεπιστρεπτί τον τρόπο ζωής μας. Οι πλατείες γέμισαν με αυτοκίνητα, τα στενά σοκάκια έδωσαν τη θέση τους σε φαρδιές λεωφόρους, και τα παραδοσιακά αρχοντικά έγιναν παρελθόν μπροστά στη μαζική ανοικοδόμηση. Οι παλιές προσφυγικές γειτονιές, γεμάτες νοσταλγία και ιστορίες, χάθηκαν κάτω από τον ήχο των εργολάβων που ύψωναν πολυκατοικίες με πανομοιότυπα μπαλκόνια και μονότονες προσόψεις.
Το ποίημα «Αθήνα» περιγράφει με λιτότητα μια πόλη απογυμνωμένη από την παλιά της ψυχή. Οι “άδειες καρέκλες” σε μια πλατεία θυμίζουν ζωές που πέρασαν, στιγμές που χάθηκαν στη ρουτίνα, βλέμματα που δεν ανταλλάσσονται πια. Η “μυρωδιά γκαζιού και κίτρινης λαδομπογιάς” είναι η αποπνικτική ατμόσφαιρα των βιομηχανικών αερίων, της παλιάς πολυκατοικίας που βάφεται ξανά και ξανά, για να κρύψει τη φθορά του χρόνου.
Κι όμως, ακόμα και μέσα σε αυτήν τη φαινομενικά ψυχρή πόλη, υπάρχουν στιγμές που χαράσσονται στη μνήμη σαν πολύτιμα πετράδια. Ένα ηλιοβασίλεμα πίσω από τις πολυκατοικίες, όταν το πορτοκαλί φως λούζει τα μπαλκόνια. Ένα ξαφνικό χαμόγελο ενός περαστικού στο μετρό. Η μυρωδιά του βρεγμένου πεζοδρομίου μετά από μια καλοκαιρινή βροχή. Η Αθήνα είναι γεμάτη αντιφάσεις – μέσα στον θόρυβο, βρίσκεις στιγμές σιωπής. Μέσα στο χάος, μια εικόνα ομορφιάς.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος των σύγχρονων μεγαλουπόλεων δεν είναι το τσιμέντο, αλλά η αποξένωση. Οι πολυκατοικίες στοιβάζουν ζωές τη μία πάνω στην άλλη, χωρίς οι ένοικοι να γνωρίζουν καν τα ονόματα των γειτόνων τους. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι από κόσμο, αλλά συχνά τόσο μοναχικοί. Η Αθήνα των μικρών καφενείων και των παλιών σινεμά ξεθωριάζει, και στη θέση της αναδύεται μια πόλη βιαστική, ανυπόμονη, σχεδόν απρόσωπη.
Ίσως η λύση δεν είναι να γκρεμίσουμε τα κτίρια, αλλά να ξαναχτίσουμε τις σχέσεις μας. Να επαναφέρουμε την αίσθηση της κοινότητας, να ξανακάνουμε την πόλη βιώσιμη, να γεμίσουμε τους δρόμους με πράσινο και τις γειτονιές με ζωή. Μια σύγχρονη μεγαλούπολη δεν χρειάζεται να είναι απάνθρωπη –αρκεί οι άνθρωποί της να μη χάσουν την ανθρωπιά τους.
Η Αθήνα μπορεί να είναι «μια πολιτεία γυμνή», αλλά οι στιγμές που ζούμε μέσα της, οι αναμνήσεις που χτίζουμε, είναι αυτές που τη γεμίζουν με ψυχή. Και ίσως, τελικά, η πραγματική πόλη να μην είναι τα κτίρια της, αλλά οι άνθρωποι που την κατοικούν.
Γρηγοριάδης Χρήστος
Η ζωή στην τσιμεντούπολη
Τον τελευταίο καιρό, όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν να ζήσουν στην πρωτεύουσα κάποιας χώρας. Η ζωή βέβαια σε αυτή μπορεί να προσφέρει απίστευτες ευκαιρίες, αλλά και προκλήσεις, καθώς οι κάτοικοι ζουν σε έναν κόσμο που συνεχώς εξελίσσεται και προσαρμόζεται. Οι μεγάλες πόλεις μπορούν να προσφέρουν αμέτρητες ευκαιρίες για εκπαίδευση, καριέρα και ψυχαγωγία, δημιουργώντας έναν μοναδικό τρόπο ζωής, γεμάτο δραστηριότητες και νέες γνωριμίες. Ωστόσο, οι αγχωτικοί ρυθμοί της ζωής συνοδεύουν τις περισσότερες φορές τους κατοίκους με στρες.
Η ζωή στις πόλεις απαιτεί τη συνεχή πληροφόρησή μας για γεγονότα που συμβαίνουν δίπλα μας, αλλά και την αντιμετώπισή τους. Ο έντονος ρυθμός ζωής, καθώς και η διαχείριση της συμφόρησης στους δρόμους, κουράζουν τους ανθρώπους. Η προστασία του εαυτού μας από την εγκληματικότητα που υπάρχει και έχει αυξηθεί πάρα πολύ τον τελευταίο καιρό μας αναγκάζει να μένουμε φοβισμένοι και απομονωμένοι.
Ωστόσο, εκτός από αρνητικά, οι πόλεις προσφέρουν αμέτρητες ευκαιρίες για επαγγελματική ανάπτυξη. Μέσα από μεγάλες επιχειρήσεις και βιομηχανίες που δραστηριοποιούνται στις πόλεις, οι άνθρωποι έχουν την ευκαιρία να έχουν πρόσβαση σε δουλειές, εκπαιδεύσεις και νέες συνεργασίες. Τέλος, υπάρχουν πολλές εκδηλώσεις, όπως φεστιβάλ, εκθέσεις και συναυλίες που εμπλουτίζουν τη ζωή στη πόλη!
Συμπερασματικά, τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι άνθρωποι των μεγάλων πόλεων συνειδητοποιούν ότι η ζωή γίνεται με το πέρασμα του χρόνου όλο και πιο δύσκολη και χρειάζεται διαρκής εγρήγορση και δραστηριοποίηση.
Κάτσου Εβίτα
Ζωή σε μεγαλουπόλεις
Η ζωή στις μεγαλουπόλεις σήμερα έχει γίνει ανυπόφορη για τους κατοίκους τους. Οι άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους, ζουν μέσα στο τσιμέντο, δηλαδή σε τεράστιες, θεόρατες πολυκατοικίες που, ιδίως στο κέντρο, κρύβουν τον λαμπερό ουρανό. Τα διαμερίσματα είναι πολύ μικρά και με περιορισμένες επιλογές για τους ενοίκους. Δεν διαθέτουν φυσικό φωτισμό, ενώ ακόμη και τα μπαλκόνια είναι μικρά, με θέα στην καλύτερη περίπτωση τη βεράντα του γείτονα. Παρόλο όμως που οι άνθρωποι κατοικούν τόσο κοντά, δεν έχουν επαφή με τους συνανθρώπους τους. Οριακά αναγνωρίζουν το πρόσωπο κάποιων, αλλά δεν κοινωνικοποιούνται ούτε μέσα στην ίδια την πολυκατοικία τους.
Οι δρόμοι είναι τις περισσότερες ώρες της ημέρας γεμάτοι με αυτοκίνητα. Παντού ακούγονται κόρνες, θόρυβοι, φρεναρίσματα, ενώ τα καυσαέρια που εκπέμπονται κάνουν την προσπάθεια για καθαρή αναπνοή μάλλον αδύνατη. Τα πεζοδρόμια, από την άλλη, είναι στενά και, όπου υπάρχει περισσότερος χώρος, δεσμεύεται από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Οι αγορές είναι πολύβουες και η βόλτα σε αυτές γίνεται πολύ κουραστική. Επιπλέον, τα πάρκα και οι χώροι πρασίνου είναι ελάχιστοι.
Φυσικά, οι πόλεις δίνουν στους ανθρώπους την ευκαιρία να εργασθούν σε καλοπληρωμένες θέσεις, ώστε να βελτιώσουν την οικονομική τους κατάσταση. Οι πόλεις διαθέτουν νοσοκομεία, σχολεία, χώρους πολιτισμού, θέατρα και κινηματογράφους που κάνουν τη ζωή των ανθρώπων ευκολότερη και πιο ενδιαφέρουσα σε κάποιους τομείς. Το ερώτημα όμως είναι εάν σήμερα ο άνθρωπος που ζει σε μία μεγαλούπολη έχει τον χρόνο που απαιτείται, προκειμένου να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που του δίνονται.
Μαρίνη Μυρτώ
Η Τσιμεντένια Πόλη
Οι πόλεις είναι οι χώροι που αναπτύσσονται πολύ πιο γρήγορα από άλλες περιοχές μιας χώρας. Οι μεγαλουπόλεις, όπως η Αθήνα, είναι γεμάτες αντιθέσεις. Από τη μία είναι γεμάτες ζωντάνια και μεγάλες προοπτικές. Από την άλλη, πολλές φορές είναι επικίνδυνες, άτονες, μοναχικές παρά τον πολύ κόσμο που κατοικεί εκεί.
Οι πόλεις, όπως γνωρίζουμε, έχουν πολλές αντιθέσεις. Σε μια περιοχή μπορεί να υπάρχουν πολλά όμορφα σπίτια, πολλά εστιατόρια, να είναι συνεχώς γεμάτες κόσμο, με καφετέριες, πολυκαταστήματα. Όμως υπάρχουν και περιοχές που μοιάζουν ερημωμένες. Παράθυρα κλειστά, άδειες καρέκλες, κτίρια που είναι άσχημα και πολλές πανομοιότυπες πολυκατοικίες στη σειρά χωρίς κάποιο στοιχείο ιδιαιτερότητας. Οι μεγαλουπόλεις αλλάζουν συνεχώς. Νέοι δρόμοι, νέα κτίρια, αλλά και παραμελημένες γειτονιές συνθέτουν μια εικόνα που είναι ταυτόχρονα γεμάτη ζωή και φθορά.
Η Αθήνα, όπως και άλλες μεγάλες πόλεις, είναι γεμάτη από ιστορία και σύγχρονη ανάπτυξη, όμως δεν λείπουν και οι προβλήματα. Η συνεχής κίνηση και η ρύπανση είναι μόνο μερικά από τα ζητήματα που επηρεάζουν την καθημερινότητα στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις. Παρά τις δυσκολίες, οι πόλεις προσφέρουν ευκαιρίες, κυρίως επαγγελματικές. Οι νέες υποδομές, οι πολιτιστικές δράσεις και οι νέες ευκαιρίες για δουλειά δείχνουν ότι, παρά τις δυσκολίες, η ζωή συνεχίζεται και προχωράει μπροστά.
Η ζωή στις μεγαλουπόλεις είναι γεμάτη αντιθέσεις: ένταση και ηρεμία, κίνηση και εγκατάλειψη. Παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες, οι πόλεις συνεχώς εξελίσσονται. Η
Αθήνα, όπως και άλλες μεγάλες πόλεις, συνεχίζει να ζει, με τα καλά και τα κακά της, προσφέροντας νέες ευκαιρίες και προκλήσεις στους ανθρώπους της. Εσείς ποια πλευρά θα διαλέξετε;
Παρασκευοπούλου Εύα
Η ζωή στα σύχρονα αστικά κέντρα
Αποτελούν καθημερινό φαινόμενο πια οι δημοσιογραφικές και οι επιστημονικές αναφορές στα προβλήματα των πόλεων. Όλο και συχνότερα διαβάζουμε για την υποβάθμιση της ποιότητας των αστών σε παγκόσμια κλίμακα. Οι ειδικοί κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για μια κρίση που μαστίζει τον άνθρωπο των σύγχρονων μεγαλουπόλεων.
Είναι γεγονός πως οι οικοδομικές κατασκευές απλώνονται σ’ όλη την έκταση, με αποτέλεσμα οι πόλεις να είναι απάνθρωπες, καθώς κυριαρχεί παντού το τσιμέντο και έχει χαθεί ολοκληρωτικά ο σεβασμός στη φύση. Κάπως έτσι, μαζί με τη φύση, χάθηκε σταδιακά και ο σεβασμός στον συνάνθρωπο. Οι σχέσεις των ανθρώπων γίνονται όλο και πιο απρόσωπες, όλο και πιο αλλοτριωμένες. Ζούμε μέσα σε μια πολυκατοικία και δεν ξέρουμε το όνομα του γείτονά μας, δεν λέμε καλημέρα και δεν βοηθάμε, αν χρειαστεί, επικαλούμενοι δήθεν τάχα τη «διακριτικότητα» μας. Τελικά, για να μην γίνουμε αδιάκριτοι, γίναμε αδιάφοροι. Πόσο αληθινά αποδεικνύονται τα λόγια του Α. Σαμαράκη «Ποτέ άλλοτε οι στέγες των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο μακριά».
Συμπερασματικά, η απομάκρυνση του ανθρώπου από τη φύση στις σύγχρονες τσιμεντουπόλεις, αλλά και από τον συνάνθρωπο, πλήττουν την ψυχοσωματική μας υγεία, εντείνουν τα παθογενή προβλήματα που τόσο μας απασχολούν, όπως η βία και η εγκληματικότητα και, τελικά, εμποδίζουν το ευ ζην και την ευτυχία μας. Και αν η ευτυχία δε είναι το ζητούμενο, τότε τι είναι;
Σκορδής Μίλτος
Αθήνα: μια πόλη με πολλές εικόνες και αντιθέσεις
Η Αθήνα, μέσα από το ομότιτλο ποίημα, παρουσιάζεται ως μια πόλη εγκαταλειμμένη και μοναχική, με μια αίσθηση κενότητας και αδιαφορίας. Ο ποιητής χρησιμοποιεί εικόνες, όπως οι «άδειες καρέκλες» και τα «ερείπωμένα παράθυρα», αποτυπώνοντας την αίσθηση πως η πόλη έχει χάσει την ενέργειά της και μοιάζει να είναι σε αδράνεια. Η «μυρωδιά γκαζιού και κίτρινης λαδομπογιάς» μας μεταφέρει την εικόνα μιας Αθήνας που αργοπεθαίνει, χωρίς να προσφέρει κάτι ζωντανό στους κατοίκους της.
Η ζωή στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις, αν και γεμάτη ένταση και δυνατότητες, μπορεί να είναι αποξενωτική. Στις μεγάλες πόλεις, όπως η Αθήνα, ο κόσμος συχνά νιώθει μικρός και μόνος, παρά την πολυκοσμία γύρω του. Η πυκνότητα του πληθυσμού, η κυκλοφοριακή συμφόρηση και η ατμοσφαιρική ρύπανση δημιουργούν ένα περιβάλλον γεμάτο άγχη, όπου η καθημερινότητα μπορεί να γίνει εξαντλητική. Η επιβίωση, η καριέρα και η κοινωνική καταξίωση αφήνουν λίγα περιθώρια για πραγματική σύνδεση.
Η Αθήνα, όπως και άλλες πόλεις, ζει την αντίφαση του παλιού και του νέου. Ενώ το ιστορικό κέντρο της φέρει την κληρονομιά του παρελθόντος, πολλές φορές τα παλιά κτίρια μένουν αδιάφορα, παραμελημένα και γεμάτα ερείπια, ενώ γύρω τους ξεφυτρώνουν σύγχρονα κτίρια που στέκουν αδιάφορα και ψυχρά. Αυτή η σύγκρουση δημιουργεί μια παράξενη αίσθηση, σαν η πόλη να προσπαθεί να συνδυάσει την ιστορία της με το παρόν, χωρίς όμως να πετυχαίνει πάντα την αρμονία που θα έπρεπε.
Παρά τις δυσκολίες και την αποξένωση που συχνά νιώθουμε στις σύγχρονες πόλεις, η ζωή σε αυτές κρύβει, επίσης, πολλές ευκαιρίες. Οι μεγάλες πόλεις προσφέρουν μια αίσθηση δυναμικής και εξέλιξης, αλλά χρειάζονται αλλαγές, για να γίνουν πιο ανθρώπινες και βιώσιμες. Αν οι πόλεις μας δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στην ποιότητα ζωής, στη διατήρηση του περιβάλλοντος και στη βελτίωση των δημόσιων χώρων, τότε μπορεί να εξελιχθούν σε τόπους, όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να συνυπάρχουν και να ευημερούν με πιο υγιείς και ευχάριστες συνθήκες.
Τεριακίδου Λυδία
Η ζωή στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις: Ρυθμοί, αντιθέσεις και προκλήσεις
Οι σύγχρονες μεγαλουπόλεις αποτελούν κόμβους πολιτισμού, οικονομίας και τεχνολογίας, αλλά ταυτόχρονα και πεδία έντονων αντιθέσεων. Η Αθήνα, ως μία από τις πιο ιστορικές, αλλά και δυναμικές πόλεις, αντανακλά αυτές τις αντιθέσεις με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Το ποίημα «Αθήνα» αποτυπώνει μια όψη της πόλης, αυτήν της μοναξιάς και της εγκατάλειψης, ενώ οι φωτογραφίες από το κέντρο επιβεβαιώνουν την πολυμορφία της.
Η καθημερινότητα στις μεγαλουπόλεις είναι γεμάτη κίνηση. Ο κόσμος βιάζεται, οι δρόμοι γεμίζουν από αυτοκίνητα και οι πλατείες γίνονται σημεία συνάντησης ανθρώπων που ακολουθούν διαφορετικές διαδρομές. Παρόλα αυτά, πίσω από τη ζωντάνια και τον θόρυβο, υπάρχουν σημεία που μοιάζουν εγκαταλελειμμένα, γωνιές, όπου ο χρόνος φαίνεται να έχει σταματήσει.
Η Αθήνα του ποιήματος είναι μια πόλη που ξυπνά νωχελικά, με άδειες καρέκλες και ερειπωμένα παράθυρα. Η περιγραφή αυτής της εικόνας θυμίζει τις αντιθέσεις της ζωής στην πόλη: από τη μία η ζωντανή πλευρά της, γεμάτη ενέργεια και ανθρώπινη δραστηριότητα, και από την άλλη η σκοτεινή όψη της, με τη μοναξιά και τη φθορά να κυριαρχούν σε ορισμένες περιοχές.Ωστόσο, η σύγχρονη μεγαλούπολη δεν είναι μόνο τόπος μοναξιάς. Είναι και τόπος συνάντησης, πολιτιστικής ανταλλαγής και δημιουργίας. Αν και οι ρυθμοί είναι απαιτητικοί και πολλές φορές η πόλη μπορεί να φαίνεται απρόσωπη, οι άνθρωποί της είναι αυτοί που δίνουν νόημα στους δρόμους και στις γειτονιές της.
Η αστική εμπειρία είναι διαφορετική για τον καθένα. Για κάποιους, η πόλη είναι ένας τόπος γεμάτος ευκαιρίες, έμπνευση και δράση. Για άλλους, είναι ένας λαβύρινθος μοναξιάς και απομόνωσης. Αυτό που παραμένει σταθερό είναι η συνεχής εξέλιξη και η αδιάκοπη κίνηση, χαρακτηριστικά που κάνουν τις μεγαλουπόλεις μοναδικές, αλλά και απαιτητικές. Η Αθήνα όπως και κάθε μεγαλούπολη είναι ένας ζωντανός οργανισμός που διαρκώς αλλάζει. Οι εικόνες και τα λόγια μας βοηθούν να αντιληφθούμε τις διαφορετικές πτυχές της, να αναγνωρίσουμε τις ομορφιές, αλλά και τις προκλήσεις της. Και, τελικά, να βρούμε τον δικό μας τρόπο να συνυπάρξουμε μέσα σε αυτήv.
Τζίτζος Άγγελος- Ραφαήλ
Η ζωή στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις
Είναι τελικά εύκολη η ζωή σε μια μεγαλούπολη; Πολλοί είναι οι άνθρωποι που αποφασίζουν να εγκαταλείψουν τις επαρχίες και να εγκατασταθούν μονιμά στις πόλεις. Είναι αυτή μια σωστή επιλογή; Η σύγχρονη πόλη έχει πολλά πλεονεκτήματα, όμως κρύβει και δυσκολίες τις οποίες δεν μπορούμε να παραβλέψουμε.
Αρχικά, η πόλη παρέχει στους κατοίκους της περισσότερες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, εφόσον οι μαθητές, έχοντας τελειώσει το Λύκειο, μπορούν να επιλέξουν εάν θέλουν να σπουδάσουν σε πανεπιστήμια ή σε κάποια ιδιωτική σχολή. Με το να έχουν πληθώρα επιλογών, οι νέοι έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Επιπλέον, η ζωή στην πόλη. παρέχει ποικιλία θέσεων εργασίας. Πιο συγκεκριμένα, λόγω της ύπαρξης πολλών επιχειρήσεων και εταιρειών, οι κάτοικοι μπορούν να βρουν πιο εύκολα δουλειά, παρά τον ανταγωνισμό που υφίσταται. Εκτός από αυτές τις σημαντικές παροχές οι τρόποι ψυχαγωγίας είναι σαφώς περισσότεροι από το να ζεις σε ένα χωριό. Αυτό συμβαίνει, διότι οι κάτοικοι των πόλεων μπορούν να επισκεφτούν μουσεία, να παρακολουθήσουν θεατρικές παραστάσεις, αλλά και να περάσουν ευχάριστα τον χρόνο τους σε κέντρα διασκέδασης. Τέλος, αξιοσημείωτη είναι η ευκολότερη πρόσβαση σε νοσοκομεία και κέντρα υγείας τα οποία θα παρέχουν όλες τις ειδικότητες ιατρών για την κάλυψη των ιατρικών αναγκών.
Παρόλα αυτά, τα μειονεκτήματα της σύγχρονης μεγαλούπολης αυξάνονται όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα η ζωή να γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Πρώτα απ’ όλα, ο έντονος ρυθμός ζωής στην πόλη δημιουργεί υπερβολική κούραση και άγχος, το οποίο είναι δύσκολα διαχειρίσιμο από τους περισσότερους ανθρώπους. Τους αποσυντονίζει από τον στόχο τους, διαταράσσει την ηρεμία τους, προκαλώντας την αύξηση των ψυχολογικών προβλημάτων. Ακόμη, η ρύπανση του περιβάλλοντος από τη χρήση των αμαξιών χειροτερεύει την υγεία των ανθρώπων, ιδίως όσων έχουν αναπνευστικά προβλήματα, και των ζώων. Επίσης, η υψηλή εγκληματικότητα είναι ένα από τα κύρια ζητήματα που απασχολεί τις σύγχρονες πόλεις, καθώς οι διαρρήξεις στα σπίτια, οι ληστείες στους δρόμους αλλά και οι δολοφονίες πληθαίνουν.
Συμπερασματικά, η ζωή στις μεγάλες πόλεις μπορεί να έχει πολλά θετικά που να προσελκύουν τους ανθρώπους της επαρχίας και όχι μόνο, να ζήσουν σε αυτή, αλλά τα αρνητικά της παραμένουν εμπόδιο στην καθημερινότητά τους. Γνωρίζοντας όλα αυτά, εσείς ποιον τόπο ζωής θα επιλέγατε;
Χατζηχρήστου Ιλάειρα
Πηγή κεντρικής εικόνας: https://www.lifo.gr/sites/default/files/styles/max_1920x1920/public/articles/2020-11-17/01_zografou_960.jpg?itok=LsnaajmNΗ
