Η D-ική μας Συνέντευξη με τον Σέρχιο Αραούχο: Όταν ο αθλητισμός γίνεται εμπόλεμη ζώνη

Με την υποστήριξη της εφημερίδας του σχολείου μας, D-News, και των υπεύθυνων καθηγητριών κας. Ανδριάνας Κορασίδη και Ιωάννας Μοσχίδου, οι μαθητές Νικόλας Τσιαφούτης, Αντώνης Χάλαρης, και Κώστας Δελαβερίδης συνάντησαν τον γνωστό ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Σέρχιο Αραούχο, ο οποίος μίλησε στην εφημερίδα του δικού μας σχολείου για το φλέγον ζήτημα της οπαδικής βίας.

ΝΙΚΟΣ: Καλησπέρα σας κύριε Αραούχο, είναι μεγάλη τιμή που είστε μαζί μας σήμερα και όχι μόνο για εμάς τα παιδία, καθώς είστε φυσικά ένα μεγάλο πρότυπο για εμάς, αλλά και γενικώς για όλο το σχολείο μας που είναι τα Εκπαιδευτήρια Δούκα. Ονομάζομαι Νίκος Τσιαφούτης και είμαι μαθητής της Β’ Γυμνασίου.

ΑΝΤΩΝΗΣ: Καλησπέρα και από εμένα, κύριε Αραούχο. Λέγομαι Αντώνης και θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: Φίλαθλος ή οπαδός; Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η βασική διαφορά;

-Σ. ΑΡΑΟΥΧΟ: Είναι πολύ δύσκολη η ερώτηση που κάνεις ακριβώς επειδή είναι εντελώς διαφορετικό το να είσαι εκτός γηπέδου και εντελώς διαφορετικό το πώς πρέπει να αντιδράσεις μέσα στο γήπεδο. Όταν είσαι πολύ φανατικός οπαδικός, πολλές φορές πρέπει να προσπαθείς να σέβεσαι τον αντίπαλο – όχι μόνο τους ποδοσφαιριστές, αλλά και τους φιλάθλους ή οπαδούς της αντίπαλης ομάδας που βρίσκονται στο γήπεδο. Σε κάθε περίπτωση, πρώτα από όλα πρέπει να υπάρχει σεβασμός.

ΚΩΣΤΑΣ: Οπότε αυτή η έλλειψη σεβασμού εξηγεί ενδεχομένως γιατί τα τελευταία χρόνια το ζήτημα της οπαδικής βίας παίρνει τρομακτικές διαστάσεις στη χώρα μας. Τι νομίζετε ότι επιτρέπει την εκδήλωση τέτοιων συμπεριφορών;

-Σ. ΑΡΑΟΥΧΟ: Δυστυχώς ο κόσμος έχει αρκετή πίεση, υπάρχει αρκετή “τρέλα”, που μερικές φορές μεταφέρονται – και τελικά εκτονώνονται – μέσα στο γήπεδο. Αυτό είναι εντελώς λάθος, γιατί ο κόσμος, όταν πηγαίνει στο γήπεδο, πρέπει να διασκεδάζει. Δεν ξέρω πού οφείλονται αυτές οι τόσο μεγάλες διαστάσεις της οπαδικής βίας, ποιοι είναι οι λόγοι για αυτή την “έκρηξη”… Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι όταν τα πράγματα ξεφεύγουν, υπάρχει μια οικογένεια που καταλήγει να πενθεί. Οπότε, το ιδανικό είναι να μπορείς να μιλάς με τον άλλο, ό,τι έχεις να λύσεις να το λύσεις με τα λόγια, και να μην καταφεύγεις σε άλλου είδους πράξεις.

ΝΙΚΟΣ: Προκαλέσατε τον θαυμασμό μας όταν πανηγυρίσατε με το Α και με το Μ. Ποιες ήταν οι σκέψεις σας όταν πετύχατε αυτά τα γκολ;

-Σ. ΑΡΑΟΥΧΟ: Η αλήθεια είναι ότι και τα δύο γκολ ήταν συνδεδεμένα με δύο τραγικές στιγμές για τις οικογένειες αυτών των δύο παιδιών, του Άλκη και του Μιχάλη. Ο τρόπος που τα πανηγύρισα προέκυψε εντελώς ενστικτωδώς, βγήκε μέσα από την ψυχή μου, δεν είχα σκεφτεί από πιο πριν το πώς πρέπει να πανηγυρίσω. Ήθελα απλά να αφιερώσω τουλάχιστον αυτά τα δύο γκολ στα δύο παιδιά που χάθηκαν και στις οικογένειές τους. Βγήκε όλο αυθόρμητα, βγήκε από την ψυχή μου, γιατί έψαχνα κάποιον απλό τρόπο για να μπορέσω να αφιερώσω και εγώ αυτά τα γκολ στις οικογένειες όλων των θυμάτων της οπαδικής βίας.

ΑΝΤΩΝΗΣ: Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε σε εμάς, τα παιδιά, σχετικά με το ζήτημα της οπαδικής βίας;

-Σ. ΑΡΑΟΥΧΟ: Η αλήθεια είναι ότι προβλέπω πως, οτιδήποτε κι αν πω, κάποια πράγματα μπορεί να συμβούν ακόμα χειρότερα, αν τα πράγματα ξεφύγουν. Οπότε και εσείς, ως παιδιά, να προσπαθείτε να το απολαμβάνετε, να διασκεδάζετε με το ποδόσφαιρο – και φυσικά να το βλέπετε απλά σαν ένα παιχνίδι. Από την πλευρά μου, ως Σέρχιο, μπορώ μόνο να σας πω να διασκεδάζετε, να απολαμβάνετε την κάθε στιγμή, ιδίως όσο είστε μικροί. Να αγαπάτε την οικογένεια και τους γονείς σας, που κάνουν τα πάντα για εσάς, γιατί μεγαλώνοντας θα έρθουν περισσότερες ευθύνες.

ΝΙΚΟΣ: Σας ευχαριστούμε ειλικρινά πάρα πολύ!