Ο ρόλος της Κλιματικής Εκπαίδευσης στην αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αποσταθεροποίηση του κλίματος και αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, που σύμφωνα με τους επιστήμονες οφείλεται κυρίως σε ανθρωπογενείς δραστηριότητες όπως η βιομηχανοποίηση και εκτεταμένη χρήση ορυκτών καυσίμων, η ευρεία χρήση λιπασμάτων στην γεωργική παραγωγή, η αποψίλωση των δασών, η ανεξέλεγκτη διάθεση απορριμμάτων. Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι μεταξύ άλλων τα ακραία καιρικά φαινόμενα (έντονες βροχοπτώσεις ή καύσωνες και ξηρασίες), το λιώσιμο των πάγων στις πολικές περιοχές, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, συνέπειες που επηρεάζουν πολλές πτυχές της ζωής μας.  

Σύμφωνα με την UNESCO,  στο πλαίσιο των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης και συγκεκριμένα του Στόχου 4 για την ποιοτική εκπαίδευση και του Στόχου 13 για την δράση για το κλίμα «η εκπαίδευση έχει καθοριστική σημασία στο να βοηθήσει τους πληθυσμούς να κατανοήσουν και να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και να ενθαρρύνουν τις αλλαγές στις στάσεις και τις συμπεριφορές που απαιτούνται για να αντιμετωπίσουν τις αιτίες της κλιματικής αλλαγής, να υιοθετήσουν πιο βιώσιμους τρόπους ζωής και να αναπτύξουν δεξιότητες που υποστηρίζουν διαφορετικές οικονομίες, καθώς και να προσαρμοστούν στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής».  

Η αναγκαιότητα της «κλιματικής εκπαίδευσης» έχει αναγνωριστεί και από τα κράτη ως μέσο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής στο πλαίσιο διεθνών συνθηκών/συμφωνιών για το περιβάλλον και για την προστασία από την αλλαγή του κλίματος, όπου τα συμβαλλόμενα κράτη «δεσμεύονται να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν προγράμματα εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης σχετικά με την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της σε εθνικό και διεθνές επίπεδο». 

Η εκπαίδευση αυτή στο πλαίσιο του σχολικού προγράμματος, θα μπορούσε να αποσκοπεί στην ενημέρωση των μαθητών σε θέματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης και πως με τη συμπεριφορά μας μπορούμε να συμβάλλουμε στην μείωσή της, προστασίας  της βιοποικιλότητας, εξοικονόμησης ενέργειας, βιώσιμης διατροφής, κυκλικής οικονομίας, ανακύκλωσης κλπ. Μέσα από την γνώση, οι μαθητές, οι μαθητές, οι νέοι άνθρωποι, με ενσυναίσθηση, μπορούν να διαμορφώσουν συνήθειες και τρόπους συμπεριφοράς αλλά και να συμμετέχουν στην λήψη αποφάσεων που προωθούν την αειφόρο ανάπτυξη, την ανάπτυξη δηλαδή που δεν θα επιβαρύνει το περιβάλλον αντιμετωπίζοντας έτσι και το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής.   

Ενδιαφέρονται όμως οι νέοι για την κλιματική αλλαγή και την προστασία του περιβάλλοντος; 

Ποιος δεν γνωρίζει την Γκρέτα Τουνμπεργκ, η οποία με την επαναλαμβανόμενη διαμαρτυρία της για το κλίμα έξω από το Σουηδικό κοινοβούλιο προσέλκυσε το ενδιαφέρον των μέσων παγκοσμίως και με το κίνημα “Fridays for Future”, έγινε παγκόσμιο σύμβολο του ακτιβισμού των νέων και οικολογικής συνείδησης;  

Ανεξαρτήτως αν συμφωνεί κανείς με τον ακτιβιστικό τρόπο δράσης της Γκρέτα Τουνμπεργκ και του κινήματος “Fridays for Future”, δεν μπορεί παρά να δεχτεί ότι κατάφερε να προβληματίσει τη νέα γενιά για ένα υπαρκτό πρόβλημα που όλοι εμείς θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε. Μέσα λοιπόν από την εκπαίδευση, όλοι εμείς, οι πολίτες του αύριο, με την κατάλληλη γνώση, μπορούμε να διαμορφώσουμε συνήθειες και πρακτικές και να αναλάβουμε δράσεις που θα βοηθήσουν το περιβάλλον και τον πλανήτη μας, ικανοποιώντας τις ανάγκες μας κατά τρόπο που δεν θα διακινδυνεύσει τις ανάγκες των μελλοντικών γενεών!  

Απο το μαθητή του ΙΒ1, Φίλιππο Ακύλα Καλούδη